3ماهگي......
3ماهگي...... 3ماه از زميني شدن فرشته آسمونيمون گذشت.
3ماه پر از استرس ،نگراني ودلواپسي و البته 90 روز پر از خوشحالي و شكر خدا بابت اين هديه باا ارزش.....
پسر 3 ماهه من سلام
بازم مثل هميشه با چند روز تاخير اومدم ولي خب اومدم!!!
كسراي قشنگم!بازم وقتي دارم مينويسم كه تو مثل فرشته ها آروم خوابيدي و يه لبخند كوچولو روي لبهاي مهربونت نشسته.
دلم ميخواد وقتي بزرگ شدي و اين خاطرات رو خوندي بدوني چقدر براي همه خانواده مخصوصا من و بابا حجت عزيزي.
اين روزها زندگيمون رنگ و بوي ديگه اي پيداكرده.تو هر روز بزرگتر ميشي و ما هر روز بيشتر از روز قبل از خداي مهربون تشكر ميكنيم.
و اما بعد از كلي نوشته هاي احساسي و عشقولانه بريم سراغ روز 14 ارديبهشت كه روز 3 ماهگي شما بود .....
اول بگم كه مثل 2 ماه قبلي باز هم بايد ميبردمت چشم پزشكي ولي صبح از بيمارستان تماس گرفتن گفتن 16 ام بياين ومنم كلي ذوق كردم كه روز 3ماهه شدنت حد اقل اذيت نميشي.
وبعد از شنيدن اين خبر با خاله مريم شروع كرديم هنر نمايي و گرفتن عكس 3ماهگي از پسر عزيزم.
و حالا بريم سراغ داستان عكسها:
اولش شما به خاطر اينكه لباس و كفش تنت كردم كلي بداخلاقي كردي:
بعد از كلي گريه كردن با خوردن يه شيشه شير آروم شدي.به اين شكل:
بعدش هم چون وقت نبود ببريمت آتليه عمو حسين خواستيم توي سبد خودمون ازت عكس بگيريم ولي تو اصلا با سبد سازگار نبودي و همين كه گذاشتمت شروع كردي به گريه
و باز ما مجبور شديم بهت شير بديم كه آروم تر بشي:
وخلاصه بعد از شير هم گرفتي خوابيدي البته توي همون سبد:
خلاصه بعد از اينكه بيدار شدي چون خيلي اذيت شده بودي ديگه توي سبد نذاشتمت و آورديمت پايين روي زمين:
ولي چون خيلي دوست داشتم با اولين كفشهات كه عمه ميترا برات آوردن عكس داشته باشي....
ادامه ماجرا رو خودت ميتوني ببيني:
وبعد از اون.....
و در نهايت با مقاومت هاي من و سرعت عمل خاله مريم 2تا عكس از 3 ماهگي پسرم تونستم بگيرم:
البته بعدش باز بدون كفش هم ازت عكس گرفتم:
و اينم از آخرش كه خسته شدي بودي و انگار دلت درد ميكرد و كلا با ما قهر كردي....
خب دیگه!!!!!جا داره یه خسته نباشید جانانه به خودم و خاله مریم بگم که اینقدر مقاومت کردیم!
این هم ازخاطره عکس ۳ماهگی.
توی هر لحظه برات بهترینها رو آ روز میکنم!
دوستت داریم!
تاخاطره خوب بعدی ،
